روزی روزگاری در سرزمینی به نام چوسان مردم کره ای حرف میزدن ولی چینی مینوشتن! به خاطر همین بسیاری از مردم چوسان سواد نداشتن.
در همین زمان بود که پادشاهی بزرگ به نام سجونگ میزیست.
این پادشاه به فکر مردمش افتاد و ناراحت بود از اینکه مردمش سواد ندارن.
به خاطر همین الفبای زبان کره ای (الفبای هانگول) رو ابداع کرد.
و اینجوری شد که زبان نوشتاری کره ای اختراع شد
عکس مجسمه ای که مردم کره به پاس یادبود و تشکر از خدمات پادشاه سجونگ ساختن. پادشاه سجونگ نشسته بر روی تخت پادشاهی در حالی که کتابی در دست دارد (همین نشان از اهمیت او به ادبیات داره)
بعدها که صنعت فیلم و سینما پیشرفت کرد، فیلمی هم به نام شاه سجونگ بزرگ به یاد زحمات این پادشاه ساختن
پوستر فیلم شاه سجونگ بزرگ
