◦•●◉✿ دکتر ملیکا ✿◉●•◦

این بنای چهارگوش مکعب‌مستطیل شکل، خدایخانه یا بیت‌المصحف نام دارد که ابعاد آن حدودا ۱۲ در ۱۵ متر است. در قدیم قرآن‌ها را در این مکان نگه می‌داشتند و مردم صبح و شب برای قرائت قرآن کریم به این مکان مراجعه می‌کردند و قرآن‌ها را به امانت می‌گرفتند. این بنا خدایخانه یا کعبه ثانی هم لقب گرفته؛ چراکه قبل از عزیمت به سفر حج، دور این بنا اعمال مناسک حج را یاد می‌گرفتند. کاربرد دیگر خدایخانه این بوده که افراد برای دیدن هلال ماه نو به بالای پشت‌بام طبقه دوم می‌رفتند و هلال ماه را به حاکم شهر خبر می‌دادند. خدایخانه دوطبقه بوده که امروزه فقط یک طبقه آن وجود دارد.

تا چند سال اخیر سنگ سیاهی از جنس سنگ سماق شبیه به حجرالاسود کعبه در خدای خانه قرار داشت که از نظر شکل و تزیینات به ته ستون‌های کاخ‌های هخامنشیان در پارس شباهت داشت. در خدای خانه، نسخه‌ای از قرآن به خط صحابه نگهداری میشد و چون در آنجا آن را تلاوت می‌کردند، به دارالمصحف یا بیت‌المصحف نیز مشهور بود.

خدای خانه کاشی کاری جالبی داره. برای نوشتن کتیبه دورتادور این بنا اول دور حروف رو تراشیدن و بعد داخلش کاشی های معرق آبی گذاشتن. این کتیبه به خط یحیی الجمالی الصوفی خطاط نامدار زمان شاه اسحق نوشته شده و حاوی جملاتی در شان قرآن مجید است.

سایر کتیبه های خدای خانه حاوی آیات امیدبخش الهی هست.

شاه اسحق اینجو با حافظ هم دوره بوده. جالبه بدونید حافظ شب های جمعه تا صبح دور خدای خانه میگشته و قرآن رو تا صبح تلاوت می کرده.